Dartford, dag 3

Lekker (uit) geslapen. Langzaam op gang gekomen en ma wilde naar Gravesend naar een winkel die uit Dartford is verdwenen.

Een plan de campagne is opgesteld, altijd nodig met ma tegenwoordig.

Om te voorkomen dat ma kapot is bij aankomst, stelde Riek voor om een taxi te nemen naar het station om dan met de trein naar Gravesend te gaan. Ondertussen ging ik de puzzel (ja, het is weer zaterdag) halen bij de copyshop. We treffen elkaar weer bij het station.

Kaartjes gekocht, met de lift naar boven en naar spoor 4 waar de trein al stond. Het was maar 5 haltes maar al snel kwam de eerste "zijn we er al" van ma! Triest, maar lang geleden dat ma zo'n uitstap had.

Aangekomen in Gravesend lopen we richting winkels. Het is mooi weer en de zonnebrillen komen te voorschijn. De winkel die we zoeken zien we gelijk.

Ik neem plaats in de enige aanwezige stoel en krijg jassen en tassen te bewaken terwijl de dames op kleding jacht gaan. 20 minuten later, na de nodige jaloerse blikken van andere echtgenotes te hebben gezien, zijn de dames geslaagd en klaar. We gaan verder winkels kijken, en van de omgeving genieten. Toen het begon te regenen genoten we van een lunch in een kleine café.

Daarna nog langs Pocahontas, die niet op de foto wilde, en door naar de markthal. Daar is veel veranderd sinds ik er de vorige laatste keer was.

Ondertussen was ma moe aan het worden dus gingen we weer richting station. We moesten 20 minuten wachten, maar dat was niet erg, want ze waren wel aan het staken, dus die ene trein die er kwam was een gelukje. Dus mazzel gehad.

Gezien de moeheid wilden we een taxi nemen naar huis vanaf Dartford station, maar ws ook mede de trein staking was er niets beschikbaar. Dan maar lopen, en een bakkie onderweg om bij te komen. Eind van de middag is de lucht erg dreigend en we krijgen een flinke regenbui.

In Dartford wordt er al jaren gewerkt aan een opknapbeurt, wat wil zeggen dat het al 20 jaar een bijna winkel-vrije bouwput is. Ze zijn nog lang niet klaar maar je begint al vooruitgang te zien. De winkel straat begint een gezicht te krijgen, al zijn de panden nog leeg. De stoep is weer (op plekken) opgeknapt en er is een begin gemaakt aan bloembakken. Of mijn moeder - of zelfs ik - het eindproduct te zien krijgen, is de grote vraag!

's Avonds gingen we kaarten met ma. Om te beginnen ging het niet van harte, maar al snel had ze het weer in de vingers. Ze, en wij, hebben goed kunnen lachen.

Vandaag nog 7,5 km gelopen.