De laatste treindag

En zo komt aan alles een eind. Voor de laatste keer bagage inpakken en bedden afhalen. Ontbijten in de zaal, waar Alan ook zijn thermosfles met thee-voor-onderweg vult.

De dompelaar is helaas gesneuveld. De weg naar het station lopen we een stuk sneller dan op de heenweg toen we nog zoekende waren. Vanaf station Brussel centrum vertrekken 50 treinen per uur. Dus van het perron waarvan onze trein vertrekt, komen er nog 4 voor de onze, terwijl we er niet veel te vroeg waren. Er is plaats genoeg en we vertrekken op tijd. Vanuit de trein zien we het Atomium nog. Het is een stoptrein met o.a. stops op Brussel airport en Antwerpen. Het is dus een komen en gaan. In 2 uur zijn we op Rotterdam Centraal waar we op hetzelfde perron in de trein naar Amersfoort stappen. Een uurtje later zijn we een Amersfoort waar we niet kunnen uitchecken met onze QRcode. Ik vraag hoe ik uit 't station kan komen, een machinist loopt met me mee om 't poortje voor ons te openen. Schijnt dat er aan beide zijden van de poortjes een paal met een knop staat waar je iemand kan spreken en die op afstand 't poortje kan openen. De bus komt gelijk, dus een halfuurtje later zijn we thuis. Een gedeelte van de bagage uitpakken, dan komen Annette en Yara en even later Jochem. Annette heeft al die weken de planten binnen en buiten verzorgd. Daarna boodschappen bij Lidl en Vomar. En zo begint het gewone leven weer. We doen morgen of overmorgen nog een nabeschouwing. De lezers alvast bedankt en we stelden jullie reacties ook erg op prijs